एकूण ४९,५७१ मतदारांपैकी तब्बल ३३,१२६ जणांनी मतदान करून ६६.८३% इतका समाधानकारक आणि जिवंत टक्का नोंदवला. हे आकडे शहराच्या धमन्यांमधून वाहणाऱ्या लोकशाहीच्या उष्ण रक्ताचे प्रतीक आहेत. पुरुष १६,९३८ आणि महिला १६,१८८ मतदारांनी टाकलेले हे मत म्हणजे केवळ बटण दाबण्याची कृती नसून—भविष्यासाठी उभा केलेला ठाम शब्द आहे.
सकाळी अनिश्चिततेच्या धुक्यातून प्रथम उमटणाऱ्या रांगांचा नजारा निरागस होता. पण दिवस चढला तसा वातावरण बदलत गेले. दुपारचे ऊन तीक्ष्ण होत गेले, तरी बूथबाहेर उभ्या असलेल्या रांगांनी मात्र उष्णतेलाही हरवून दिले. नागरिकांच्या चेहऱ्यावर दिसत होता निर्धार—“आम्ही मतदान करणारच!”
ज्येष्ठांचा सहभाग शहराच्या प्रगल्भतेची ओळख करून देणारा ठरला. काठीच्या आधाराने, आधार कार्डाला घट्ट पकडून मतदान केंद्राकडे चालणारे आजोबा जबाबदारीची जाणीव अधिक ठोस करतात. महिलांचा प्रतिसाद तर यंदा विशेष दखल घेण्यासारखा—अनेक बूथवर महिलांची स्वतंत्र रांग पुरुषांपेक्षा दुप्पट वेगाने वाढताना दिसली. तर युवकांनी सोशल मीडियावरचे संदेश प्रत्यक्ष कृतीत उतरवून ‘पहिलं मत’ हे क्षण इतिहासात कोरले.
मतदान शांततेत आणि शिस्तीत पार पडलं, ही गोष्ट वणीच्या परिपक्वतेची खात्री देते. पोलिस, कर्मचारी, स्वयंसेवकांनी दिवसभर न थकता केलेली धडपड मतदानाच्या टक्केवारीत आणि मतदारांच्या समाधानात स्पष्ट दिसली.
चहाच्या टपरीपासून ते सोशल मीडियाच्या पोस्टपर्यंत, शहरातील प्रत्येक संभाषणात उलगडणाऱ्या निकालाचेच प्रतिबिंब दिसते. प्रत्येक चेहऱ्यावर एकच प्रश्न—“वणीचा निर्णय कोणाच्या बाजूने?”
आजचं मतदान, आजची गर्दी, आजची घाईगर्दी… हे सर्व सांगत आहे की वणी आता फक्त प्रेक्षक नाही—तर परिणाम ठरवणारा निर्णायक घटक बनला आहे. निकाल या वातावरणाला कुठे नेईल—उत्साहाच्या उंच शिखरावर? की अनपेक्षित धक्क्यात?
वणी आज शांत दिसते आहे… पण ही शांतता निकालाच्या दिवसाची गडगडाटाची चाहूल देणारी आहे.
टिप्पणी पोस्ट करा
0 टिप्पण्या