वणी नगरपरिषद निवडणुकीचा निकाल पाहता तो केवळ विजय–पराभवाचा हिशेब राहत नाही, तर शहरातील मतदारांची बदललेली राजकीय मानसिकता अधोरेखित करतो. १८ नगरसेवक आणि १ नगराध्यक्ष भाजपकडे जाणे हा योगायोग नाही; तो विचारपूर्वक दिलेला, मोजून-मापून घेतलेला निर्णय आहे. मतदारांनी उमेदवारांची पारख केली, मात्र अंतिम निर्णय घेताना त्यांनी सत्ता कोणाच्या हाती सुरक्षित आहे, यालाच प्राधान्य दिले.
या निवडणुकीत सर्वात महत्त्वाचा मुद्दा ठरला तो सातत्याचा. भाजपकडे याआधीही नगरपरिषदेची सत्ता होती. त्यामुळे मतदारांसमोर प्रश्न साधा होता—चालू कारभारात बदल हवा की त्यालाच पुढे नेण्याची संधी ? वणीकरांनी बदलापेक्षा स्थैर्य निवडले.
या विश्वासामागे माजी आमदार संजीवरेड्डी बोदकुरवार यांचे नेतृत्व महत्त्वाचे ठरले. त्यांनी ही निवडणूक व्यक्तीप्रधान न करता व्यवस्थापन आणि दिशादर्शक नेतृत्वावर केंद्रित ठेवली. प्रचारात उमेदवार पुढे असले तरी त्यांच्या पाठीमागे उभे असलेले नेतृत्व सतत अधोरेखित केले गेले. त्यामुळे मतदारांनी “कोण जिंकेल” यापेक्षा “कोण चालवेल” याचा विचार अधिक केला.
नगराध्यक्ष पदावर मिळालेला कौल या मानसिकतेला अधोरेखित करतो. हा विजय एखाद्या लाटेचा परिणाम नसून, सत्तेच्या कार्यक्षमतेवर आणि नेतृत्वाच्या ओळखीवर ठेवलेल्या विश्वासाचा निष्कर्ष आहे. विरोधकांकडे स्थानिक पातळीवर प्रश्न उपस्थित करण्याची संधी होती; मात्र ती विश्वासार्ह पर्यायात रूपांतरित करण्यात ते अपयशी ठरले.
या निकालातून एक बाब स्पष्ट होते—वणीचा मतदार आता केवळ भावनिक आवाहनांना प्रतिसाद देत नाही. तो उमेदवारांची क्षमता पाहतो, मागील कामगिरीचे मूल्यमापन करतो आणि सत्तेचा अनुभव डोळ्यासमोर ठेवून निर्णय घेतो. १८ नगरसेवक आणि १ नगराध्यक्ष निवडून देत वणीकरांनी भाजपकडे सत्ता सोपवली असली, तरी त्याच वेळी अपेक्षांची पातळीही उंचावली आहे.
म्हणूनच हा निकाल भाजपसाठी केवळ यशाचा उत्सव नसून, पुढील कारभारासाठीची कठोर कसोटी आहे. कारण वणीचा कौल एक गोष्ट स्पष्ट सांगतो—विश्वास मिळवता येतो, पण तो टिकवण्यासाठी परिणामकारक कामगिरी हवी.
टिप्पणी पोस्ट करा
0 टिप्पण्या